Περιμένοντας το λάθος σου άρχισαν να συγκεντρώνονται οι
φίλοι.
Αρχίδια παλλόμενα με κοφτερές γλώσσες και ενοχικές σκέψεις.
Οι τολμηρές εκφράσεις σου δεν μπορούσαν να καλύψουν το
ταπεινό της καταγωγής σου.
Τα συμπαθητικά στιχάκια θα ήταν αριστουργήματα αν ο μπαμπάς
είχε εκείνη την ευγενή γέννα που δεν προϋποθέτει ενσυναίσθηση.
Κύριε Υπουργέ περάστε,
σας περιμέναμε με ανυπομονησία.
Ο νεαρός είναι ο υιός μου ή γίος μου αν αυτό είναι πιο
βολικό για εσάς.
Ό,τι πει ο Υπουργός.
Άλλωστε εκεί έχουμε στηρίξει όλες μας τις ελπίδες.
Εύστροφος αλλά λίγο αφελής θα έλεγε κάποιος.
Αν οι λέξεις δεν είναι περίτεχεχνες και δεν συνοδεύονται από
τις ονομαστικές προσκλήσεις ο δρόμος θα είναι δύσκολος, ίσως να χαρακτηριστείς
και γραφικός.
Μήπως βγάζεις μια πίκρα λόγο κάποιου ελλείματος?
Μίλησε μας...
Ελισάβετ φέρε τη φορμαέλα, θα μας μιλήσει ο Γιαννάκης.
Μια πορδή έκανε τους καλεσμένους να σαστίσουν.
Παρωδικά όμως.
Ο Γιαννάκης συνέχισε να μιλάει εν μέσω θορύβου.
Αρχίδια, πορδές και ο Υπουργός είχαν την ευκαιρία να
χλευάζουν τον αγαπητό Γιαννάκη.
Έπειτα όλοι μαζί με λαιμαργία και επιτηδευμένη συστολή
δοκίμασαν το γουρουνόπουλο στα κάρβουνα.
Μαζί τους έτρωγε και ο Γιαννάκης χαρούμενος που μπορούσε να
μοιράζεται το ίδιο πιάτο με τόσο σημαντικούς ανθρώπους οι οποίοι του έδωσαν την
ευκαιρία του αυτοεξευτελισμού.
