Τα ποιήματα δεν μπορούν πια να 'ναι ωραία αφού η αλήθεια έχει ασχημύνει.
Η πείρα είναι τώρα το μόνο σώμα των ποιημάτων κι όσο η πείρα πλουταίνει τόσο το ποίημα τρέφεται και ίσως δυναμώσει.
Πονάν τα γόνατά μου και την Ποίηση δεν μπορώ πια να προσκυνήσω, μόνο τις έμπειρες πληγές μου μπορώ να της χαρίσω.
Τα επίθετα μαράθηκαν μόνο με τις φαντασιώσεις μου μπορώ τώρα την Ποίηση να διανθίσω.
Όμως πάντα θα την υπηρετώ όσο βέβαια εκείνη με θέλει γιατί μόνο αυτή με κάνει λίγο να ξεχνώ τον κλειστό ορίζοντα του μέλλοντός μου.
- Στολίσαμε το σπίτι μας με όμορφα στολίδια. Όπως
εκείνα που φτιάχναμε όταν ήμασταν παιδιά. Οι μνήμες βοήθησαν ώστε να μην
ξεχάσουμε καμία λεπτομέρεια.
- Κάποτε είχα ερωτευτεί ένα κορίτσι που δεν με
ήθελε.Συνεχίζω να ερωτεύομαι.
- Γιατί να κόψεις δρόμο όταν μπορείς να κάνεις μια
μεγαλύτερη βόλτα?
- Με γοργό ρυθμό χτίστηκε μια ακόμη Εκκλησία στη
γειτονιά μου. Τις ίδιες ημέρες 35 πρόσφυγες πέθαιναν από το κρύο γιατί άργησε
να φθάσει η ανθρωπιστική βοήθεια.
- Ο Γιώργος προσπάθησε πολύ να γίνει στέλεχος σε
μια πολυεθνική εταιρεία με έδρα το Χονγκ-Κονγκ. Η Άννα ακόμα περιμένει τον
Αντώνη να της κάνει πρόταση γάμου και η Ελένη μόλις αγόρασε γάτο.
- Η μουσική δημιουργούσε μια ατμόσφαιρα μελαγχολίας
αλλά τα γέλια των παιδιών έδωσαν μια νότα αισιοδοξίας.
-Κάθε φορά που φεύγαμε για το νησί μας άρεσε να
πηγαίνουμε στο πίσω μέρος και να κοιτάμε τα κύματα. Μια φορά είδαμε και δύο
δελφίνια να μας χαμογελάνε.
-Περνώντας σήμερα από τη λαϊκή αγορά είδα πολλά
νέα πρόσωπα κάποια από αυτά μου ήταν οικεία κάποια άλλα ήταν απλά γερασμένα.
- Στην εξουσία προτιμώ ηγέτες με όραμα, στη
σπανακόπιτα μου αρέσει η φέτα.
- Το βλέμμα των παιδιών έχει σοφία. Είναι δύσκολο
αυτές τις ημέρες να ξεχωρίσεις την αλήθεια από τα άχυρα.
- Μεγάλη η ανάγκη μας για ασφάλεια, κάποτε ίσως
μπορέσουμε να αγαπήσουμε και τον θάνατο.
-Χορέψαμε πολύ στα γενέθλια της Κάτιας, το κρασί
ήταν ξηρό ημίγλυκο και η μουσική θύμιζε παλιές εποχές. Μετά περάσαμε από την
Πλατεία Μαβίλη. Τίποτα δεν ήταν όπως παλιά.
-Το καλύτερο σεξ βρίσκεται στο μυαλό μας, μου
είπες. Δεν ξέρω αν συμφωνώ, πάντως την πίτα στο γύρο δεν την τρώγω αλάδωτη.
Repeat the word: Freedom
Again and again, until your mouth starts bleeding, until your tongue tastes like blood.
Again and again until your breathing stops.
Are we getting there?
