“One can no more approach people without love than one can approach bees without care. Such is the quality of bees...” 
― Leo Tolstoy

Που είναι οι φίλοι σου τώρα ;

Μήπως ήσουν αφελής.

Κάπως αδύναμος, θα έλεγα.

Ανθρώπινος και ματαιόδοξος , σαν άνδρας.

Όπως κάθε άνδρας.

Ο πατέρας σου που ήταν,

Ήταν απών, ήταν παρών.

Σκληρός και απρόσιτος.

Κάπως αδύναμος θα έλεγες.

Όπως κάθε πατέρας.

Η μουσική στην Όπερα, σου άρεσε ;

Δεν άκουγες, δεν έβλεπες, δεν ήθελες να μάθεις.

Ο ποιητής δεν ήταν λάθος.

Κανένας ποιητής δεν κάνει λάθη.

Σαν περιπλανώμενος μάγος,

κάνεις τους άλλους να γελούν.

Μάγος είσαι παιδί μου.

Τα λόγια μου είναι περιεκτικά γιατί μέσα τους υπάρχουν νοσταλγία και γεύσεις.

Μυρωδιές και αγκαλιές.

Αυτές οι αγκαλιές.

Δύσκολο να τις περιγράψεις.

Τι να κλείσεις μέσα σε μια αγκαλιά παιδί μου.

Κουτάκια με γλυκά για τα γενέθλια σου.

Αστεία με τα άλλα παιδάκια για να χαρούν οι ξένοι.

Περπατάς και λείπεις από τα γενέθλια τους.

Σταματάς να βλέπεις αλλά η ιστορία σε προσπερνά.

Κρυφοκοιτάζεις.

Σώματα και πάθη.

Πληγωμένες αγκαλιές και ερωτικές επιλογές.

Αχ, αυτές οι πληρωμένες αγκαλιές.

Ξέρεις πόσοι χάθηκαν για να μπορείς εσύ να έχεις αυτές τις πληρωμένες αγκαλιές.

Ο πατερούλης ήξερε, μου είπες.

Μόνο που εκείνος δεν πίστεψε σε πληρωμένες επιλογές.

Το ταξίδι είναι δικό σου και η επιλογή στα χέρια σου.

Μην τσαλακώνεις την αγάπη του πατέρα σου για λίγα δολάρια.

Φάτε λίγα ψάρια με χόρτα.

Πράσινα όνειρα με ροζ αποχρώσεις.

Τα έλεγε ο πατερούλης φίλε μου.

Τα έλεγαν οι φίλοι σου, αδελφέ μου.

Ξέχασες τους οργασμούς και πήγες στην Όπερα να βρεις τα χαμένα όνειρα που είχαν πράσινη γεύση, η οποία δεν ήταν καν δική σου, αλλά των πληρωμένων απατεώνων που νόμισες ότι ήταν ο πατερούλης σου.

Κακομοίρη.

Τόσες αγαμίες, τόσοι κακοί οργασμοί για μια χούφτα ψαροκόκαλα που δεν είναι καν δικά σου

Και ύστερα σου φταίνε οι άλλοι, ο πατερούλης ρε….και οι άλλοι.

Που είναι οι φίλοι σου τώρα?

"I Have Learned So Much" –Hafiz, Persian poet (1315 – 1390), translated by Daniel Lazinsky

I

Have

Learned

So much from God

That I can no longer

Call Myself

A Christian, a Hindu, a Muslim,

A Buddhist, a Jew.

The Truth has shared so much of Itself

With me

That I can no longer call myself

A man, a woman, an angel,

Or even pure Soul.

Love has be friended Hafiz so completely

It has turned to ash

And freed Me

Of every concept and image 

My mind has ever known.